آب سیاه یا گلوکوم، یکی از بیماری های چشم است که باعث آسیب به عصب بینایی می‌شود. عصب بینایی اطلاعات بصری چشم را به مغز منتقل می‌کند. آب سیاه معمولا، نه همیشه، نتیجه‌ی فشار غیرطبیعی داخل چشم است. با گذشت زمان، افزایش فشار می‌تواند باعث از‌بین‌رفتن بافت عصب بینایی و در‌نتیجه منجر به از‌بین‌رفتن بینایی یا حتی کوری می‌شود. اگر این بیماری زود تشخیص داده‌شود، می‌توان از پیشرفت آن جلوگیری کرد
گلوکوما (آب سیاه) اولیه‌ی زاویه‌ی باز، شایع‌ترین نوع آب سیاه است، که نشانه‌ای به جز از دست‌دادن تدریجی بینایی ندارد. وجود نقطه‌های کور در زاویه‌ی دید طرفی، به‌وجود‌آمدن دید مستقیم در هر دو چشم یا زاویه‌ی دید تونل مانند در مراحل پیشرفته، می‌تواند از علائم آن باشد
